فاصله ات را با آدمها حفظ کن...
برای شناختن آدمها
اینقدر عجله نداشته باش ،
روزگار ، ذات تک تک آدمها را
به تو نشان می دهد
و تو میرنجی از خودت
و قضاوتهای عجولانه ی زود هنگامت...
یک روز به آدمها نگاه میکنی
و میبینی آنهایی که فکر می کردی بد هستند ،
برایت بزرگترین کارها را کرده اند
و آنها که دوستشان داشتی
و فکر می کردی همیشه دستت را
برای بلند شدنت از زمین می گیرند
زمینت زده اند
آنقدر محکم
که صدای خورد شدن استخوانهایت را
با تمام وجود شنیده ای...
آدمها را قضاوت نکن
روزگار بهترین قاضی است
ذهنت را از خوبی و بدی آدمها پر نکن
به حرفهای قشنگشان دل نبند
و از حرفهای نازیبایشان نرنج...
..
..
از زندگیت بیرون می روم برای همیشه
مثل همیشه عقربه ها نمی گذارند حرف بزنم
خیلی دیر است می دانستم دیر می شود
تا بیشتر از ایندیر نشده خداحافظ
بله قضاوت عجولانه تهش همیشه پشیمونیه ، خیلی زیبا نوشتی ، آفرین ، احسنت، بر فکر زیبایت ، موفق باشی ان شاءالله
سلام مهربانوی مهربان . . .






بسیار زیبا و عمیق معناهاست این پست . . .
سپاس و درودهای بی پایان . . .
آخ که چقدر زیبا مینویسی


زود زود بنویس