آن هنگام که؛
عطر بهار نارنج،
در آن کلام مقدس پیچید...
من؛ تو را...
از پشت چشم هایِ بسته ام دیدم؛
خوبی های تو را و لطف تو را.
بهار نارنج را به نسیم بسپار....
و اگر خواسته ام را خواستی؛
کتاب را به نشانِ عهدی میان ما،
با خود بردار...
وگرنه بماند....
* از دیالوگ فیلم شیدا، به کارگردانی کمال تبریزی